Dansen op de vulkaan (of

2 augustus 2017 - Cefalù, Italië

Vanavond zoiets moois gezien: vulkaanuitbarstingen!
We lagen op een boot voor Stromboli: een actieve vulkaan die ongeveer eens per 20-30 minuten uitbarst. We hebben vier erupties gezien waarvan de laatste twee echt mooi en hoog waren! Wat een natuurgeweld! Een eruptie wordt aangekondigd door flitslichten van toeristen die onder leiding van een gids de berg zijn op gewandeld en de erupties van bovenaf bekijken. Als hun camera's beginnen te flitsen weet je dat er iets komen gaat. Als je een vulkaan gloeiend heet magma ziet spuwen, ga je als vanzelf “oeh” en “ah” roepen. Het is ook vuurwerk, maar dan anders! De laatste twee waren echt super mooi. Terwijl we in het begin een beetje rook eigenlijk al wat vonden.
Er is nog veel meer te vertellen over vandaag en de laatste dagen.
We hebben op het strand gegeten en de zonsondergang bekeken. Na een wandeling de andere kant op dan we doorgaans doen kwamen we bij een leuk stukje smal strand voor een kade. Strand met een rugleuning, waar kom je dat nou tegen! De wraps en het wijntje smaakten heerlijk en het uitzicht was voortreffelijk. Toen de zon onder ging kon de (citronella) kaars aan en we hadden een iPod met een boksje mee. Goeie actie!
Ook een goeie actie was het heerlijk uurtje de volgende avond bij het zwembad. Na wederom een dag heerlijk zonnen, lezen en zwemmen, moesten de tassen voor vandaag klaargezet worden. Daardoor was er geen tijd meer voor een wandelingetje naar Cefalu. Het balkon is fijn maar klein en helaas zijn de rechte stoelen zijn een ramp voor je rug. De twee andere stoeltjes zijn laag en zitten ook al niet comfortabel. En je ziet niets meer anders dan de witte muur van het balkon. Bij het zwembad echter zitten de stoelen wel lekker en is het uitzicht sfeervol.
Vandaag moesten we vroeg op om met een bus naar de haven te gaan. Daar stapten we op de Mistral, een motorschip, die ons zou brengen naar Salina, Panarea en Stromboli. Drie Eolische eilanden. De dorpjes waren schattig, maar alles erg toeristisch, dat wel. Op de eerste twee eilanden hebben we na een wandeling verkoeling gezocht in de zee. Op Stromboli aten we een heerlijke pizza. Daarna dus die prachtige vulkaanuitbarstingen gezien waar ik dit blog mee begon, en nu doden we de drie uren varen die de terugweg in het donker duurt met een kapotte Mr.Bean dvd die na een kwartier telkens opnieuw begint en dit schrijven. We zitten hier net zo lang als in het vliegtuig naar huis, met het grote verschil dat we hier lekker veel beenruimte hebben! Helaas ligt m’n e-reader in het appartement.